Ongelofelijk hoe we onze oude helden vergeten. Uli Jon Roth maakte tijdens de jaren ’70 de opmars mee van The Scorpions en werkte mee aan albums als ‘In Trance’ en ‘Taken By Force’. Op vrijdagavond passeerde de gitarist in Kortrijk met zijn Scorpionscatalogus en het kon de Vlaamse muziekliefhebber blijkbaar geen bal schelen, want echt vol kon je het zaaltje niet noemen. Laten we even overlopen waarom u ongelijk had.
Als voorprogramma had de ouwe Roth (een woordspeling, hebt u ‘m?) Crystal Breed uit Hannover meegebracht. De Duitsers brengen progrock in de stijl van Yes en Kansas en als ze hun stoutste schoenen aantrekken, kan je er zelfs Dream Theater in horen. Nu hoor ik u al zeggen: “Een Progrockband als voorprogramma? Zijn ze me nu helemaal een haartje betoeterd?” Nee? Niet dan. Met hun virtuoos spel en complexe composities bracht het viertal in elk geval de zaal al lichtjes in vervoering. De trance-achtige sfeer sloeg dan toch eventjes lichtjes over in uitbundigheid toen de band ineens een flard Child In Time in de live-versie van The Place Unknown vermengde (het climactische stuk aan het einde van de A-kant van de single, weet u wel).
Rond halftien betrad Uli Jon dan uiteindelijk het podium. De man had voor de gelegenheid het ensembletje aangetrokken dat zijn Tante Zulma twintig jaar geleden wellicht eens had gedragen op een begrafenis, inclusief decolleté dat haar verzakte boezem extra accentueert. In plaats van een spectaculaire entree kwamen de bandleden gewoon casually samen het podium opgestapt, gitaarvirtuoos met eeuwige lichtblauwe bandana incluis. Vakkundig weggemoffelde wirelesssystemen moesten het afleggen tegenover rondslingerende gitaarkabels. Maar wat kon het de mensen die wel waren afgekomen schelen eens de man op z’n unieke gitaar All Night Long inzette. Show maken, daar hadden de Duitsers geen zin in. Een lekkere brok muziek brengen daarentegen…
Maakt uw trouwe metalreporter zich al jaren sterk zwaar fan te zijn van de oude Scorpionsplaten, blijkt dat ik Sails Of Charon, nota bene één van m’n lievelingsscorpionsnummers, al heel m’n leven verkeerd uitspreek (het moet blijkbaar zoals de meisjesnaam, maar met klemtoon op de tweede lettergreep, Sjarón). Het nummer zorgde in elk geval voor een eerste hoogtepunt. Andere toppers als We’ll Burn The Sky en In Trance volgden niet veel later. Alledrie, net zoals de meeste nummers trouwens, uitgebreid met extra harmonieën tussen de drie gitaristen.
De toppers waren er dus tamelijk snel doorgedraaid, wanneer de band vervolgens Sun In My Hand inzette, begon je spontaan te hopen “Hij gaat toch zelf weer niet beginnen zingen?” Toch wel. Maar de nadruk bleef wel degelijk op de instrumentale intermezzo’s liggen. Vocaal trouwens niets aan te merken op zanger/gitarist Niklas Turmann (eveneens frontman bij het voorprogramma). De man zou Klaus Meine (zanger van The Scorpions) met de vingers in de neusgaten naar huis zingen, maar de moeilijke mens in mij mist wat karakter. Die zekere “Ik weet niet wat”, zoals de Fransen zeggen.
De Vlaming is een polyglot, dat werd nog maar eens bewezen toen sommigen na afloop alvast “Zugabe” begonnen te scanderen in plaats van het gebruikelijke “We want more”, of “Bis”. En dat kregen we. De Scorpionsnummers waren op, al was Pictured Life nog niet gepasseerd. Een enigszins tegenvallend All Along The Watchtower dan maar. Gelukkig had de band ook nog de Hendrixcover Little Wing klaarstaan om de avond toch nog van een waardige climax te voorzien.
Voor een show, zoals de wedstrijd van de Rode Duivels tegen het machtige Andorra er ongetwijfeld één zal geweest zijn, moest u dus niet afzakken naar Kortrijk. De aanwezigen kregen een ouderwets rockconcert zoals dat in essentie is: een stevige performance van een groep ervaren en zeer getalenteerde muzikanten. Daarbovenop kreeg je nog eens een weinig voor de hand liggende setlist. Dat de show eind november (wanneer The Scorpions komen) in Paleis 12 meer in orde zal zijn, da’s een feit. Maar qua performance zullen Klaus, Rudolf Schenker en co wellicht zwaar in het zand bijten. Kom niet af dat ik u niet heb gewaarschuwd!
riffsalghul.wordpress.com 