Wacht, dat nummer stond vorig jaar toch ook al op ‘The Wake’? En er staan verder geen nieuwe nummers op? Wat is dan het nut van deze EP? En moet die dan echt ook nog eens besproken worden? Goeie vragen, maar laat mij eerst ook even een vraag stellen. Why don’t you shut it for a moment and let me explain?
Kenners zullen het wel met mij eens zijn dat het Canadese Voivod een onvervalste cultband is. Hoewel niet echt gekend bij het grote publiek – daar zal hun toch wel unieke sound voor iets tussenzitten – doen ze een kleine groep die hardfans spontaan schuimbekken.
Gewoon een EP uitgeven met een nummer van hun laatste album, dat is zelfs voor het viertal uit Jonquière toch een brug te ver. Daarom hebben ze The End of Dormancy opnieuw opgenomen met een brasssectie, vandaar de toevoeging “metal section”. Dat heeft nu eens geen bal met het beste muziekgenre ter wereld te maken. Dan hoeft u zich al niet meer af te vragen waarom de metal section bij een nummer dat al tamelijk metal was.
Daarnaast krijgen we trouwens ook twee livenummers vanop het Montreal Jazz Festival. Jep, Voivod is het soort metalband dat op Jazzfestivals mag spelen. Naast The End of Dormancy (dùh) prijkt er ook een live-versie van het oorspronkelijk op ‘Nothingface’ uit 1989 verschenen The Unknown Knows op de EP.
Resteert ons enkel nog even te oordelen of dat genoeg is om aan te schaffen. Voor de typische Voivodfans is dat uiteraard een no brainer, maar hoe zit dat met u, fan van metal in vele vormen en gewichten? Ik zou durven stellen leuk om eens (of een tweede, derde keer) op te zoeken op Spotify, maar ik zou er nu ook niet direct voor naar de platenboer spurten. Allee, naar Amazon surfen, it’s 2020 after all.
riffsalghul.wordpress.com 