Het grootste metalfestival van ons kleine kwartfinalespelende landje houdt ervan om zichzelf heruit te vinden. Niet alleen kregen jongere bands dit jaar volop hun kans om het publiek te tonen dat ze grote weides kunnen platspelen, er waren dit jaar nog veel nieuwigheden te ontdekken. Een klein overzicht van de geslaagde en minder geslaagde veranderingen die we tijdens de negentiende editie konden ontdekken dringt zich op:
2 mainstages
Je kon er niet naast kijken: Graspop pakte uit met een reusachtig dubbel hoofdpodium. Ook op de metalhoogmis van Wacken hebben ze al enkele jaren zo eentje staan, maar voor België is dat een primeur. Dat betekende vooral dat de bands elkaar in een enorm tempo opvolgden. Lang hoefde het volk telkens dus niet te wachten. Al bij al gebeurde de doorstroming tussen de podia vlot en naar goeie gewoonte konden megafans nog altijd gemakkelijk een plaatsje vooraan hun favoriete bands bemachtigen. Dootdat er bijna constant een band bezig was op de main, konden mensen wel niet tot buiten staan kijken in de enige overgebleven marquee omwille van het geluid. Vol was daar dus echt wel vol. Maar al bij al kon het dubbele mainstage een succes genoemd worden.
Jupiler Stage
Naast de 2 mainstages hadden we dit jaar nog een openluchtpodium. Het Jupiler stage stond vlak aan de metaldome op de plaats waar vroeger de Jupiler saloon was. Vaarwel aan de zwoel dansende cowgirls dus. Op dit podium kwamen de fans van hard-, metal- en deathcore aan hun trekken, de mensen die vroeger in marquee 2 konden vertoeven. Vooral de plaats van het podium was nogal ongelukkig aangezien de doorgang naar de metal plaza vaak helemaal geblokkeerd was. Probeer dan maar eens een goed plaatsje te gaan veroveren in de metal dome, iets wat echt wel nodig is als je daar van een concert wil kunnen genieten. Vijf podia is dan misschien toch net iets te veel van het goede. Misschien in het vervolg toch terug de core-acts in die marquee zetten?
Classic Rock Café
Het nieuwe classic rock café werd op voorhand aangekondigd als een oase van rust waar de festivalganger tussen optredens door kan genieten van rockklassiekers met een pintje in de hand. De setlist bevatte wat weinig afwisseling -we hoorden vooral heel wat ’80s style sleaze metalbands (die met hun strakke broeken met luipaardprints en ontplofte kapsels). Gezellig vertoeven was het wel in de ronde tent met grote bar in het midden. Al stond de muziek wel noodgedwongen enorm luid, het geluid van die verdomde Jupiler Stage kwam namelijk dikwijls binnengewaaid. Gezellig zitten praten was hier dus geen optie. Zonder openluchtpodium op de metal plaza zou het café pas echt een voltreffer kunnen worden.
riffsalghul.wordpress.com 